اگر کسی شکی در عجز طب جدید در اصلاح تغذیه و برنامه غذایی داشته باشد با دیدن موارد زیاد کبد چرب در بین آمار امروزی به یقین می رسد که باید فکری اساسی برای تغذیه و خصوصا استفاده از روغن های خوراکی کرد.

کبد
هر چند ندانیم ترکیباتی که در روغن های صنعتی خوراکی امروزی هست چه چیزهایی می باشد اما این مسئله جای تردید ندارد کهعوارضی که امروزه از آن ها شاهد هستیم اثرات مطلوبی نیست.

این مسئله یکی از نقاط ضعف پزشکی جدید را آشکار می کند چرا که پزشکی امروز بر خلاف طب اسلامی جزء نگر است و مثلا می گوید اگر فلان ماده فلان چیز را داشته باشد کفایت می کند و نوع عملکرد کلی آن در بدن مورد توجه قرار نمی گیرد مثلا طبع مواد مختلف یا ترکیبات محافظ مواد مورد غفلت واقع شده است. یکی از معزلات جدی این نقصان عملکرد، مسئله روغن هاست.

به طور مفصل در دو مطلب گذشته تحت عنوان "روغن شحم (پی) گاو گنجی بی نظیر" و "روغن، پیام آور بیماری یا ماده ای حیاتی" در باره روغن ها در طب اسلامی مطالبی بیان شد. در این پست به طور خاص به موضوع کبد چرب می پردازیم.

یادآوری این نکته ضروری است که در روایاتی که آوردیم آمده بود که با خوردن هر مقدار از روغن شحم گاو همان مقدار بیماری از بدن خارج خواهد شد که همان چربی های مضر است. پس استفاده مستمر شحم گاو یکی از نکات ضروری در کبد چرب می باشد.

نکات قابل توجه دیگری که از روایات استفاده می شود هشدارهایی جدی درباره نحوه خوردن آب است. از جمله این که بین غذا اصلا آب نخورید، بعد از غذای چرب و گوشتی آب نخورید، در شب ایستاده آب نخورد و...

در ادامه مطب چند روایت از این تاکیدات درباره نحوه خوردن آب و پیش گیری ها را خواهید دید:

رسول خدا (ص) : آب را جرعه جرعه بنوشید و نه یک باره زیرا یک باره خوردن باعث بیماری کبد می شود.[مکارم الاخلاق 157]

[اگر کسی بین غذا آب بخورد] غذا در معده طوری می‌شود که قابل‌ هضم نباشد [بحار الأنوار، ج۵۹، ص۳۲۳]

خوردن آب در شب به صورات ایستاده باعث آب زرد (سیروس کبدی) می شود. [الکافی، ج۶، ص۳۸۳]

پیشگیری دیگر که نحوه ای از درمان هم هست، کوتاه کردن قضای حاجت است. در تفسیر مجمع البیان از لقمان حکیم این گونه آمده است که : طولانی نشستن برای قضای حاجت معده را بیمار می کند و باعث بواسیر می شود.

پس به راحتی با تغییر اندکی در روغن های خوراکی و روش آب خوردن و عادات غذایی می توان سلامتی پایداری داشت.