از جمله این موارد سویق عدس است.
همان گونه که می دانید خود عدس سودا زا است و خوردن زیاد آن توصیه نمی شود بلکه باعث رقت قلب شده و امکان دارد اثرات زیادی بر روحیه افراد داشته باشد اما وقتی همین عدس تبدیل به سویق می شود خواصی اعجاب انگیز و متضاد از آن می بینیم، و اگر روایات ارزشمند اهل بیت عصمت و طهارت نبود ما هرگز به این اسرار گران بها پی نمی بردیم.
روایت شده از امام صادق علیه السلام که فرمودند : سویق عدس عطش را قطع می کند و معده را قوی می کند و در آن شفای هفتاد بیماری است و صفرا را خاموش می کند و درون را خنک می کند.
این خواص به بیان روایت و به تحقیق استاد معظم تبریزیان در خود عدس نیست و در سویق آن هست، و این جای شگفتی است. البته در طب اسلامی از این دست اعجاز ها کم نیست.
در حدیث دیگری سویق عدس دارویی برای مشکلات خونی معرفی شده!
علی بن مهزیار نقل می کند که خانمی دوچار حیض (عادت ماهیانه) شد و خون آن متوقف نمی شد تا اینکه نزدیک بود که بمیرد ! پس امام جواد علیه السلام امر کرد که به او سویق عدس بدهیم پس به او دادیم و خوب شد.
با اینکه عدس سودا زا است اما سویق آن مشکلات خونی را حل می کند و در مواردی که بعضی از اصحاب اهل بیت مشکل خونی پیدا می کردند به آن ها می فرمودند : «از سویق عدس بخور ؛ چرا که جوش آمدگىِ خون را فرو مى نشاند و حرارت را خاموش مى کند»
همچنین، همان گونه که بیان شد سویق عدس عظش را هم بر طرف می کند و از اهل بیت علیهم السلام این گونه نقل شده که هر گاه به مسافرت می رفتند سویق عدس همراه خود می بردند.
طرز تهیه سویق عدس :
عدس سبز و ترجیحا دیم (مقداری کوچک تر است) را به خوبی آسیاب می کنیم و بعد تفت می دهیم و اگر احیانا خوب ریز ریز نشده باشد بعد از تفت دادن دوباره آسیاب می کنیم و تفت می دهیم.
مقدار مصرف :
صبح ناشتا دو قاشق یا بیشتر
م.م
