استفراغ دو گونه است، یا به طور خود به خود و در اثر عواملی مانند مسمومیت، پرخوری، سرگیجه و ...، می باشد و یا به طور عمدی انسان کاری می کند که استفراغ کند.
در روایات ما استفراغ به عنوان یک درمان مطرح شده و در عین حال به عنوان یک عارضه نیز مطرح می‌شود. اگر استفراغ خود به خود حاصل شود یک عارضه است و باید درمان گردد، اما اگر عمدی باشد خود، یکی از موارد درمان است، حتی اگر انسان حالت تهوع داشته باشد و به طور عمدی زودتر استفراغ کند، یک نوع درمان می باشد.
و اما استفراغ چه بیماری‌هایی را درمان می‌کند؟ استفراغ می‌تواند درمان تب، مسمومیت، سرگیجه، میگرن و بیماری‌های دیگر باشد.
گاهی اوقات اگر استفراغ عمدی هم نباشد می‌تواند باعث درمان باشد مثلاً اگر
در اثر خوردن غذای مسموم انسان دچار استفراغ شود این مفید است و
بهتر است جلوی آن گرفته نشود، ولی اگر استفراغ از حد تجاوز کرد و
یا به علت بیماری نباشد مثل استفراغ در زنان باردار، یا
استفراغ افراد صفراوی که داخل اتومبیل یا در ارتفاع زیاد
دچار حالت تهوع می‌شوند، یا استفراغ به علت دریازدگی باشد، بهتر است که درمان
شود.
درمان شاخص استفراغ : مرکب یک است. دستور این دارو در اول کتاب طب الائمه آمده. این دارو
داروی عجیب و پرکاربردی است. بیشتر بیماری‌های کبدی را درمان می‌کند و در درمان استفراغ نیز مفید است، در
روایتش آمده برای استفراغ، درد معده،
تب، صفرا و سودا، بلغم، ترک دست و پا، پرستات، اسهال خونی،
بیماری کبد، احساس حرارت در سر، و ... مفید است. عمده ترکیبات مرکب
یک، آب به می‌باشد، که در روایات آمده به هم برای درمان استفراغ
مفید است.
درمان دوم استفراغ : به است و در روایت آمده:
«معده را خوب می‌کند».
درمان سوم استفراغ : مرکب دو می‌باشد که عمده ترکیبات آن اُشنه است، اشنه نوعی خزه است
که دور تنه درخت بلوط به وجود می‌آید و رنگ آن سفید متمایل به خاکستری
است و برای استفراغ مفید است، برای زنان باردار که شدیداً
استفراغ دارند، اگر اشنه را آسیاب کنند و به اندازه‌ی یک قاشق چای خوری بخورند،
بسیار مفید است.
