داستان تحریم خمر!
.
.
.
در کتاب مصابیح القلوبِ سبزواری آورده شده است که: چون آیه ی تحریم خمر
فرود آمد، منادیِ رسول خدا (ص) ندا داد: «کسی نباید خمر خورَد.»
روزی رسول خدا (ص) از کوچه ای عبور می کردند و مرد مسلمانی، که شیشه ای
شراب در دست داشت، وارد شد. چون رسول خدا (ص) را دید، سخت ترسید و گفت:
«خدایا توبه کردم که دیگر خمر نخورم، مرا رسوا نکن.»
چون به آن حضرت نزدیک شد، پیامبر (ص) فرمودند: «در این شیشه چیست؟»
گفت: «سرکه است.»
آن حضرت دستشان را پیش بردند و فرمودند: «قدری در دست من بریز.»
آن مرد ریخت و مشاهده کرد که سرکه است.
آن مرد گریست و گفت: «یا رسول الله، قسم به خدا که سرکه نبود؛ بلکه خمر
بود؛ ولی توبه کردم و از خدا خواستم تا مرا رسوا نکند و چنین شد.»
آن حضرت فرمودند: «چنین است و هر که توبه کند، خداوند سیئات او را به حسنات
مبدل فرماید.»
